برداشته شدن بار یک مسئولیت سنگین

امروز پس از چهار ماه پیگیری و درخواست یکی از مسئولیتهای سنگین اجرایی را تحویل دادم.

1. باید از همه کسانی که در این مدت به حقیر کمک کرده و زمینه ایجاد این جریان جدید را در 15 ماه گذشته فراهم نمودند و همچنین از همه همکاران آن مجموعه و بچه های خوب دانشگاه های کشور تشکر ویژه کرد.
2. به لطف الهی برادری که  مسئولیت را تحویل می گیرند در طراحی جریان شکل گرفته نقش محوری و کلیدی داشتند و  چه بسا اشراف شان از حقیر هم بیشتر باشد. بنابر این انشالله که مسیر ایجاد شده را تداوم بخشند و  از این جهت نگرانی ای نسبت به آینده آن عرصه نیست. امیدوارم همه کسانی که مخاطب ما بودند و به جریان شکل گرفته امید بستند نیز با همان انگیزه و جدیت گذشته کار را ادامه دهند.
3. مجموعه ای از علل، علت جدایی حقیر بوده که عمده آنها به شرایط شخصی و مشغله کاری و اقتضائات سایر مسئولیت ها بر می گردد. به هر حال حقیر عملا معنای مردی و کاری  را به خوبی درک کردم و شاید این یکی از اصلی ترین عللی باشد که ناچار به ترک این عرصه خدمت شدم.
4. از قضا این تغییر با تغییر در مدیریت کلان آن مجموعه همزمان شده است که واقعا ربطی به هم ندارند، ضمن اینکه برای مسئولیت مسئول جدید آرزوی موفقت دارم باید توضیح دهم که حقیر از پنج ماه پیش به دنبال تحویل دادن این مسئولیت بودم که به دلایلی محقق نشده بود.
5. این تصمیم به هیچ وجه ناشی از کم ارزش بودن آن مسئولیت هم نیست. آن مجموعه یکی از برکات اصلی انقلاب و از ظرفیتهای ویژه در اختیار دلسوزان نظام است. متاسفانه از این ظرفیت به خوبی استفاده نشده است؛ لیکن نمی توان در اولویت و اهمیت آن تردید کرد.
6. همچنین اگرچه مشکلات اجرایی و اداری در آن مجموعه به ناحق زیاد است و واقعا ظرفیت بزرگی از انقلاب را معطل و بی خاصیت کرده اما  نمی توان به تنهایی آن را عامل تحویل مسئولیت دانست. به هر حال مشکل جزئی از کار است و هر جایی مشکلات خاص خود را دارد. نباید خودمان را قانع کنیم  و نباید این فرهنگ را ترویج کنیم که بواسطه وجود مشکل حق داریم به راحتی عرصه خدمت را ترک کنیم.