اقتصاد مقاومتی انفعالی نیست

رهبر معظم انقلاب برای نخستین‌بار در سال‌۱۳۸۹ ضرورت پدید آوردن اقتصاد مقاومتی در کشور را عنوان کردند. پس از آن نیز بر ثمربخش بودن اقتصاد مقاومتی، اهمیت برنامه‌ریزی و ثبات برنامه‌های اقتصادی، مدیریت مصرف، کاهش اتکا به درآمدهای نفتی و نیز مردمی‌کردن اقتصاد، اهمیت شرکت‌های دانش‌بنیان، اجرای سیاست‌های کلی اصل‌۴۴ و حمایت از تولید پیوسته تاکید کرده‌اند. مجموعه‌‌ این نکات نشان می‌دهد که بنا به تشخیص ایشان، این موضوع برای آینده‌‌ کشور بسیار مهم است، از‌این‌رو باید مدنظر اقشار مختلف جامعه و از جمله استادان و دانشجویان قرار گیرد.این نوشتار در پی آن است که ابعاد اهمیت این موضوع را بررسی کند و رئوس موضوعاتی را تشریح نماید که باید در کشور مد‌نظر قرار گیرد.

جمهوری اسلامی از سال‌های آغازین پس از انقلاب اسلامی با وجود همه‌‌ مشکلات و کاستی‌ها توانسته است اولا حرف نو و جدیدی مبتنی بر اسلام ناب محمدی‌(ص) به عرصه‌ جهانی بزند و حکومتی را بر پایه‌‌ آن اداره کند. ثانیا توانسته است به پشتوانه‌‌ «رهبری دینی» و «مردم انقلابی» در مقابل همه‌‌ مشکلات ایستادگی و توطئه‌ها را خنثی کند. ثالثا در عرصه‌های مختلف علمی و زیربنایی، پیشرفت‌های جدی داشته باشد. بدیهی است که چنین نظامی، موجودیت اندیشه‌های پوشالی غرب و نظام‌های سیاسی بنا شده بر آن‌ را با تهدید مواجه ‌کرده است؛ به‌ویژه که نظام‌های یادشده هنوز نتوانسته‌اند پاسخی جامع به همه‌ نیازهای انسانی بدهند.
اهمیت اقتصاد مقاومتی از آنجا ناشی می‌شود که هجمه‌‌ دشمنان انقلاب اسلامی برای متوقف کردن روند پیشرفت انقلاب در سال‌های اخیر بیش از هر زمان دیگری بر عرصه‌‌ اقتصاد تمرکز یافته است. دشمنان در پی فشار اقتصادی به دنبال این هستند که اولا روند پیشرفت کشور را متوقف کنند، ثانیا از طریق دشوار کردن زندگی اقتصادی برای مردم، اعتماد و دلبستگی آن‌ها را به نظام کاهش دهند و ثالثا نظام جمهوری اسلامی را از درون به سمت تضعیف و درنهایت فروپاشی ببرند.
بنابراین تحریم‌ها در سال‌های گذشته به بهانه‌‌ انرژی هسته‌ای افزایش یافته، اما درحقیقت با هدف مقابله با کلیت نظام جمهوری اسلامی برنامه‌ریزی شده است. این تحریم‌ها برای کشور ما مسئله‌ای کوتاه‌مدت نیست، پس برای مقابله با آن‌ها تدبیری بلندمدت در عرصه‌‌ اقتصاد لازم است و این تدبیر، همین اقتصاد مقاومتی است که در سال‌های اخیر مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است. با این نگاه، اقتصاد مقاومتی برخوردی انفعالی در برابر تهاجمات دشمن نیست، بلکه یک طراحی فعال برای کاهش آسیب‌پذیری و مقاوم‌سازی اقتصاد کشور در برابر تهدیدهای خارجی است. در اقتصاد مقاومتی قرار نیست روند پیشرفت کشور متوقف شود و حتی سرعت آن کاهش یابد، بلکه قرار است بنای یک پیشرفت مستمر و باسرعت را به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که از آسیب تهدیدهای دشمن مصون بمانیم.

 

این مطلب با زحمت خبرنگار از سخنان حقیر استخراج و در سرمقاله نشریه شهرآرا منتشر شده است