یکی از مهمترین مسائل روز، آسیب‌شناسی علوم انسانی در کشور است. و هر کس از زاویه دید خود به مسئله می‌نگرد. این نوشته در تلاش است تا حرف تکراری «کاربردی نبودن علوم انسانی» در کشور را روایتی دیگر کند. البته نگارش نویسنده مبتنی بر شناختش از دو رشته مهم اقتصاد و مدیریت در کشور است.
یکی از آسیب‌های مطرح برای این دو رشته قادر نبودن به حل مشکلات کشور است. در فضای دانشگاهی یا خیلی انتزاعی فکر می‌شود و یا اینکه به گونه ی غرب‌زده ای تلاش می‌شود تا راه‌حل‌های تجربه شده غربی را بدون چون و چرا به کشور وارد کند و مدعی است که اگر از تجربه دنیا استفاده کنیم ( و یا به زبان رساتر مسیر غرب را برویم) مسائل کشور حل می‌شود.
