حرکت علمی و فناوری کشور، علاوه بر ارزش ذاتی، از باب تأثیر آن بر اقتصاد نیز یکی از اولویتهای مهم کشور است. امروزه محصولات دانشبنیان از ارزش بالای اقتصادی برخوردار است. نقش فناوری در رشد اقتصادی دنیا از ۵۵ درصد در سال ۱۹۸۰ به ۸۵ درصد در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید و ۲۰ درصد از این نقش را فناوریهای برتر و شرکتهای دانشبنیان بازی خواهد کرد. حتی پیشبینی میشود این مقدار در سال ۲۰۳۰ به ۷۸ درصد افزایش یابد. علاوه بر این، صادرات محصولات دارای فناوری بالا در جهان طی سالهای گذشته به طور مستمر ۱۰ درصد رشد داشته و افزایش این مقدار نیز قابل پیشبینی است.
بنابراین فناوری رابطهی مستقیمی با اقتصاد خواهد داشت و از این حیث نیز برای کشور مهم خواهد بود. شناختن گامهای طیشده در سالهای گذشته و بهویژه نقش رهبری و هدایتگری ایشان در این زمینه، کمککنندهی تداوم حرکت علمی کشور خواهد بود. ما در این یادداشت به این مهم پرداختهایم.